Wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, zrodziła się wśród niektórych, światlejszych mieszkańców Grabowca myśl utworzenia szkoły średniej, powstał społeczny Komitet Szkolnictwa z Janem Pawelcem,
Józefem Otrockim i Stanisławem Czechowskim na czele. Zachowały się materiały świadczące o tym, że już w 1946 roku podjęto starania na rzecz utworzenia szkoły i poszukiwano kandydata na jej organizatora i dyrektora. Ostatecznie Liceum Ogólnokształcące w Grabowcu
powstało dopiero w 1951 roku, a 24 lutego 1950 roku został powołany Komitet Rozbudowy Szkoły w składzie: Przewodniczący – Wójt Gminy Grabowiec Teodor Steć Skarbnik – przewodniczący Gromadzkiej Rady Narodowej Jan Kontek Członkowie – prezes Gminnej Spółdzielni –
Piotr Korkosz, sekretarz KG PZPR Paweł Chudoba, komendant Ochotniczej Straży Pożarnej Zygmunt Kabaczyński oraz przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego: Leokadia Romska, Stanisław Czechowski, a także Zygmunt Mączka – sołtys osady. Na siedzibę liceum
wybrano budynek siedmioklasowej szkoły powszechnej, wzniesiony przed wybuchem II wojny światowej. Celem przystosowania go dla potrzeb liceum, z inicjatywy nauczyciela matematyki i pierwszego dyrektora Stanisława Rybickiego oraz przy poparciu miejscowej społeczności,
budynek rozbudowano i zmodernizowano. W początkowym okresie pracy szkoły patronat nad procesem nauczania sprawował Franciszek Wojnar – wizytator okręgu szkolnego. W 1955 roku w Grabowcu odbyła się pierwsza matura, szkołę opuściło wówczas 19 absolwentów. W roku 1957
z inicjatywy komitetu rodzicielskiego podjęto uchwałę o budowie domu nauczyciela. Konieczność wybudowania mieszkań dla nauczycieli związana była z trudnościami w znalezieniu mieszkania. Budowa była finansowana przez społeczeństwo, materiał budowlany pozyskano z
rozbiórki, a prace przy doprowadzeniu budynku do stanu surowego wykonano w czynie społecznym. Prace wykończeniowe wymagały dużych nakładów finansowych, z powodu braku funduszy dyrekcja szkoły zwróciła się o pomoc do Komitetu Odbudowy Stolicy, który zaproponował zmianę
przeznaczenia gmachu na internat z możliwością zagospodarowania części pomieszczeń na mieszkania dla nauczycieli. Prace wykończeniowe trwały w latach 1964 – 1966, po ich zakończeniu internat żeński oddano do użytku. Pierwszym kierownikiem internatu został Kazimierz
Mołczan. Pierwotnie liceum stanowiło wraz ze szkołą podstawową jedenastoklasową placówkę pod nazwą Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego i Licealnego w Grabowcu. W 1967 roku, w wyniku reformy oświaty i wprowadzenia ósmej klasy szkoły podstawowej, rozpoczęło
działalność jako Liceum Ogólnokształcące w Grabowcu. 22 października 1973 roku Kuratorium Oświaty w Lublinie nadało szkole imię 8 Bydgoskiego Pułku Piechoty. Oficjalne uroczystości zorganizowano 19 stycznia 1974 roku, by uczcić jednocześnie święto pułku. Na
uroczystość przybyli frontowi żołnierze, z Głównym Kwatermistrzem Wojska Polskiego generałem dywizji inż. Mieczysławem Obiedzińskim, przedstawiciele miasta Bydgoszczy i powiatu hrubieszowskiego. 6 października 1974 roku miało miejsce wręczenie szkole sztandaru,
zbiegło się ono z 30 rocznicą powstania 8 Bydgoskiego Pułku Piechoty. W latach 1973 – 1983 liceum, obok szkoły podstawowej i przedszkola, wchodziło w skład Zbiorczej Szkoły Gminnej w Grabowcu. Funkcje gminnych dyrektorów pełnili wówczas: Tadeusz Sagadyn i Marian
Hawryluk. W okresie 1977 – 1984 próbowano zmienić profil kształcenia i obok jednego oddziału liceum ogólnokształcącego drugi, równoległy oddział, funkcjonował jako liceum zawodowe o profilu rolniczym. Eksperyment nie zdał jednak egzaminu i ministerstwo musiało się
z propozycji wycofać. Od 1984 roku funkcjonowały dwa, równoległe oddziały liceum ogólnokształcącego; o profilu ogólnym i biologiczno-chemicznym, w 1996 roku utworzono trzeci oddział, o profilu ogólnym. Z inicjatywy dyrektora Józefa Pociennika, doszło w latach
1990 - 1992 do rozbudowy internatu, do którego od tego czasu, przyjmowani są również chłopcy. W latach 1994 – 1996 miała miejsce rozbudowa gmachu szkoły, finansowana w znacznym stopniu przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. 18 stycznia 1997 roku nastąpiło
uroczyste otwarcie nowej części budynku. Wśród zaproszonych gości, udział w uroczystości wzięli między innymi: wiceminister Edukacji Narodowej Kazimierz Dera, Kanclerz Kurii Zamojsko-Lubaczowskiej, pochodzący z Grabowca ks. prof. Franciszek Greniuk oraz Kurator Oświaty
i Wychowania w Zamościu Marian Szostak. Na trzecim, przeznaczonym dla liceum piętrze, urządzono pracownie: informatyczną z dostępem do Internetu, biologiczną, chemiczną i klasopracownię języka niemieckiego. Szkoła posiada również inne klasopracownie: języka polskiego,
języka angielskiego, historyczną, geograficzną, fizyczną, matematyczną a także siłownię i salę gimnastyczną. Od wielu lat prowadzona jest nauka języka rosyjskiego i niemieckiego, a od 1997 roku również języka angielskiego. Uczniowie szkoły biorą udział w olimpiadach i
konkursach przedmiotowych, min. z języka polskiego, historii, biologii, języka angielskiego oraz zawodach sportowych. W okresie pięćdziesięciu lat w szkole pracowało ponad stu nauczycieli, a w latach 1955 – 2001, mury szkoły opuściło 2267 absolwentów. Spośród
nich wywodzi się wielu nauczycieli, księży, lekarzy, prawników, inżynierów i wojskowych. Mimo, że szkoła działa w środowisku wiejskim i często borykała się z różnymi trudnościami, zawsze spełniała swoje funkcje dydaktyczno - wychowawcze, ukończyło ją wielu
wartościowych ludzi, których spotkać można na odpowiedzialnych stanowiskach w całej Polsce. |