Wypowiedź ks. Proboszcza Zygmunta Żółkiewskiego podczas tzw. „ogłoszeń” po Publicznej sobotniej liturgii Wigilii Paschalnej w dniu 4 kwietnia br. dotyczyła śpiewu podczas Triduum Paschalnego, w szczególności w Wielką Sobotę.

Ks. Proboszcz zakazuje swoim parafianom nabożnego śpiewu w Wielką Sobotę przy Grobie Pańskim z Najświętszym Sakramentem, wyraża swój negatywny stosunek wobec pokutnych i żałobnych pieśni, zalecając przy tym cichą modlitwę, aby nieprzeszkadzać innym wiernym znajdującym się w świątyni.
Ks. Proboszcz stwierdza ponadto, że jeżeli wierni pragną śpiewać, to raczej pieśni wesołe, pogodne.

Skutki

Konsekwencje wypowiedzi ks. Proboszcza są niepokojące, gdyż dotyczą katolickiej tradycji a w związku z tym zachowania depozytu wiary, dotykają głęboko sfery duchowej oraz odciskają ślad na naturalnej pobożności ludu bożego.

Wypowiedź ks. Proboszcza oraz podobne tego typu wypowiedzi wywołują niezrozumienie wśród wiernych i mogą skutkować rzeczywistym osłabieniem ich poczucia łączności z Rzymskim Kościołem.
Dowodem na to niech będzie głęboki smutek i rozgoryczenie, jakie towarzyszyło części wiernym powracającym do swoich domów z sobotniej mszy świętej, która ma, bądź co bądź, charakter chwalebny i winna wzbudzać w duszy raczej przeogromną radość i nadzieję, miast smutek i zwątpienie...

Cały list >> plik pdf

Artykuł na stronie internetowej - http://christianitas.org/news/jak-huk-szumiacego-morza-czy-koscioljeszcze-zaspiewa/

----------------------------------

GRZEGORZ PAWŁOWSKI

(1973), dr hab. nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, adiunkt w Instytucie Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz na uniwersytetach w Lipsku i Luxemburgu. Zainteresowania naukowe: lingwistyka, semantyka epistemologiczna, terminologia bizantyjska, historia muzyki bizantyjskiej.