|
Mieszkanie
wyposażone w gaz z:
sieci - gdy dostarczany był on za pomocą przewodów ulicznych,
butli - gdy korzystano z butli o pojemności 11 kg i większych, w tym
również podłączonych do „kontenerów" z gazem płynnym, z których gaz
dostarczany jest do więcej niż l mieszkania, np. do całego budynku
wielomieszkaniowego lub kilku budynków jednorodzinnych.
Sposób ogrzewania mieszkania i rodzaj stosowanego paliwa
Wyróżniono trzy główne sposoby ogrzewania:
centralne ogrzewanie - gdy ciepło dostarczane było do mieszkania za
pomocą instalacji z centralnego źródła jego wytwarzania,
piece - gdy pomieszczenia ogrzewane były piecami kaflowymi bądź
różnymi piecami przenośnymi na paliwa stałe (np. na węgiel, koks,
drewno, trociny), a także piecami kaflowymi z wmontowanymi w nich
grzałkami elektrycznymi,
inny sposób - tzw. oszczędnościowe piecyki gazowe - na gaz z sieci lub
z butli (piecyki nie związane z obiegiem wody), dmuchawy elektryczne,
przenośne piece olejowe (typu kaloryfer) podłączone do prądu.
Mieszkania ogrzewane przy pomocy centralnego ogrzewania pogrupowano, w
zależności od źródła wytwarzania ciepła, na wyposażone w:
centralne ogrzewanie zbiorowe - gdy ciepło do mieszkania (mieszkań)
doprowadzane było (siecią cieplną) z elektrociepłowni, kotłowni
osiedlowej lub lokalnej,
centralne ogrzewanie indywidualne -jeżeli źródło wytwarzania ciepła
znajdowało się w budynku jednorodzinnym (piec do c.o. zainstalowany we
własnej kotłowni lub w innym pomieszczeniu, np. w piwnicy albo
elektryczne ogrzewanie podłogowe), lub też źródło ciepła znajdowało
się w obrębie mieszkania zlokalizowanego w budynku wielorodzinnym (np.
piec do c.o. zainstalowany w kuchni, w łazience - tzw. instalacja
etażowa).
Rodzaj podmiotu będącego właścicielem mieszkania
Mieszkania sklasyfikowano na stanowiące własność:
osób fizycznych - zaliczono tu mieszkanie, gdy prawo własności do
niego posiada osoba fizyczna (jedna lub więcej, np. współmałżonkowie),
przy czym osoba ta mogła:
- być właścicielem całej nieruchomości (dom jednorodzinny),
- posiadać udział w nieruchomości wspólnej, jako prawo związane z
odrębną własnością lokalu mieszkalnego, np. w budynku wspólnoty
mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej (dla którego na mocy
ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych
zostało ustanowione odrębne prawo własności na rzecz jednej lub kilku
osób fizycznych, ujawnione w księdze wieczystej),
spółdzielni mieszkaniowych - z rozróżnieniem, czy mieszkanie ma status
mieszkania własnościowego czy lokatorskiego,
gmin - wykazano tu mieszkania stanowiące własność gminy lub powiatu
(lokalnej wspólnoty samorządowej), a także przekazane gminie, ale
pozostające w dyspozycji jednostek użyteczności publicznej takich jak:
zakłady opieki zdrowotnej, ośrodki pomocy społecznej, jednostki
systemu oświaty, instytucje kultury,
Skarbu Państwa - zaliczono tu mieszkania pozostające:
w zasobie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, w zasobie Wojskowej
Agencji Mieszkaniowej,
w zarządzie jednostek podległych ministerstwom: Obrony Narodowej,
Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Sprawiedliwości, jak też
szefowi Urzędu Ochrony Państwa,
w zarządzie organów władzy państwowej, administracji państwowej,
kontroli państwowej itp., zakładów pracy (sektora publicznego i
prywatnego),
pozostałych podmiotów - do tej kategorii zaliczono mieszkania będące
własnością organizacji prywatnych budujących lub kupujących mieszkania
dla zysku (na sprzedaż lub wynajem), związków zawodowych,
stowarzyszeń, fundacji, partii politycznych, Kościoła Katolickiego i
innych kościołów, związków wyznaniowych, uczelni katolickich i
instytucji kościelnych, towarzystw budownictwa społecznego.
Rodzaj budynku
Wyróżniono następujące rodzaje budynków:
mieszkalny - zajęty przez lokale mieszkalne w całości, a także
budynek, w którym oprócz mieszkań znajdują się inne pomieszczenia, ale
mieszkania zajmująco najmniej połowę budynku,
mieszkalno-inwentarski lub mieszkalno-gospodarski - składający się
zarówno z części mieszkalnej, obejmującej jedno lub więcej mieszkań,
jak i z części inwentarskiej (obejmującej stajnię, oborę, chlewnię
itp.) lub gospodarskiej, przeznaczonej na cele związane z prowadzeniem
gospodarstwa rolnego, niezależnie od tego, jaką część budynku zajmuje
mieszkanie,
pozostałe - tj. zbiorowego zakwaterowania, niemieszkalne i
rekreacyjne.
Gospodarstwa rolne
Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi,
budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli
stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, wraz z
prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Gospodarstwo indywidualne jest to gospodarstwo rolne o powierzchni
użytków rolnych od O, l ha, będące własnością lub znajdujące się w
użytkowaniu osoby fizycznej lub grupy osób.
Właścicielem zwierząt gospodarskich nazywa się osobę nie posiadającą
użytków rolnych lub posiadającą użytki o powierzchni mniejszej niż 0,1
ha, która ma co najmniej: l sztukę bydła lub (i) 5 sztuk trzody
chlewnej albo l lochę lub (i) 3 sztuki owiec bądź kóz lub (i) l konia
lub (i) 30 sztuk drobiu lub (i) 5 sztuk samic zwierząt futerkowych (w
tym królików) lub (i) l pień pszczeli.
Za użytkownika gospodarstwa indywidualnego uważa się osobę fizyczną
lub grupę osób, które faktycznie użytkują grunty, niezależnie od tego,
czy są właścicielami, dzierżawcami, czy użytkują je z innego tytułu
oraz czy grunty te są zlokalizowane w jednej, czy w kilku gminach.
|