Cmentarz w Tuczępach - Powiększ >>
Zdjęcie z: geoportal.gov.pl

 
TUCZĘPY

 
Cmentarz rzymskokatolicki, d. prawosławny i grekokatolicki, czynny.

 
Położenie - 200 m na północny - wschód od kościoła, przy drodze do Wojsławic, między zabudową.
Historia - w Tuczępach była parafialna cerkiew grekokatolicka, nieznanej erekcji. Około 1875 r, zamieniona została na prawosławna, ta zaś w 1920 r. na parafię rzymskokatolicką. Ostatnia cerkiew, rozebrana w 1938 r., stalą w miejscu obecnego kościoła, budowanego w latach 1939-1957. Cmentarz grzebalny pierwotnie byl wokół cerkwi. W XIX w., w czasach parafii grekokatolickiej, przeniesiony został w nowe miejsce. Z czasem korzystali z niego prawosławni, a następnie rzymskokatolicy. Najstarszy zachowany nagrobek z czytelną inskrypcją pochodzi z 1886.

Układ - cmentarz ma kształt polowy trapezu, powierzchnię 0,54 ha, podzielony jest na kwatery. Główny element planistyczny stanowi aleja biegnąca od bramy w kierunku zachodnim. Na jej zakończeniu stoi murowana kaplica grobowa rodziny Ryciów. z 1984 r. Groby w rzędach, skierowane na wschód. Stan zachowania- na cmentarzu zachowały się dwa nagrobki z 2 pol. XIX w. Są to żeliwne krzyże na kamiennych postumentach, przykrytych płytami z wielostopniowymi gzymsami uskokowymi. Wokół nagrobków ażurowe, żeliwne ogrodzenia. Jeden z nagrobków należy do miejscowego nauczyciela, drugi do diaka (chórzysty) cerkiewnego. Osobliwością cmentarza są nagrobki drewniane, pochodzące z tego warsztatu co nagrobki na cmentarzu w pobliskim Grabowcu. Mają postać drewnianych obelisków, krzyży o rozszerzonych ramionach na wielostopniowych postumentach, imitują rosochate pnie drzew. Nagrobki drewniane stylizowane są na kamienne. Drzewostan - wzdłuż granic cmentarza rosną w szpalerach świerki i modrzewie. Są to drzewa niewielkich rozmiarów. Starą część cmentarza, od zachodu, wyznacza dwurzędowy szpaler z kasztanowców, lip i jesionów. Ogrodzenie - siatka metalowa przy metalowych słupach.

Powrót >>